به نام خدا

قال رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم:«ستدفن بضعه منى بخراسان ما زارها مكروب الا نفس الله كربته ولا مذنب الا غفر الله ذنوبه.»(۱) پاره تن من در خراسان دفن خواهد شد، هيچ گرفتار و گنه‏كارى او را زيارت نكند جز اين كه خداوند گرفتارى او را برطرف سازد وگناهانش را ببخشايد.
قال علي بن موسي الرضاعليهماالسلام:«ان لكل امام عهدا فى عنق اوليائه و شيعته و ان من تمام ‏الوفاء بالعهد و حسن الاداء زياره قبورهم.»(۲) هر امام و رهبرى، عهد و ميثاقى بر پيروان و دوستدارانش دارد و همانا يكى از اعمالى كه نمايانگر وفادارى و اداى ميثاق است، زيارت آرامگاه آنان است.
قال علي بن موسي الرضاعليهماالسلام:«اللهم انك تعلم انى مكره مضطر فلا تؤاخذنى كما لم تؤاخذ عبدك‏ و نبيك يوسف حين وقع الى ولايه مصر.»(۳) بار خدايا تو مى‏دانى كه من بر پذيرفتن ولايتعهدى مامون مجبور و ناچارم پس مرا مؤاخذه مكن همان گونه كه بنده و پيامبرت يوسف‏ را به هنگام پذيرفتن حكومت مصر مؤاخذه نكردى.
قال علي بن موسي الرضاعليهماالسلام:«من زارنى على بعد دارى و مزارى اتيته يوم القيامه فى ثلاثه ‏مواطن حتى اخلصه من اهوالها اذا تطايرت الكتب يمينا و شمالا وعند الصراط و عند الميزان.»(۴) كسى كه با دورى راه مزار مرا را زيارت كند، روز قيامت در سه جا [براى كمك نمودن] نزد او خواهم آمد و او را از بيم وگرفتارى آن موقفها رهايى خواهم بخشيد: هنگامى كه نامه‏ها [ى‏اعمال] به راست و چپ پراكنده شود، كنارصراط وهنگام‏ سنجش اعمال.

به نام خدا

قال رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم:«ستدفن بضعه منى بخراسان ما زارها مکروب الا نفس الله کربته ولا مذنب الا غفر الله ذنوبه.»(۱) پاره تن من در خراسان دفن خواهد شد، هیچ گرفتار و گنه‏کارى او را زیارت نکند جز این که خداوند گرفتارى او را برطرف سازد وگناهانش را ببخشاید.
قال علی بن موسی الرضاعلیهماالسلام:«ان لکل امام عهدا فى عنق اولیائه و شیعته و ان من تمام ‏الوفاء بالعهد و حسن الاداء زیاره قبورهم.»(۲) هر امام و رهبرى، عهد و میثاقى بر پیروان و دوستدارانش دارد و همانا یکى از اعمالى که نمایانگر وفادارى و اداى میثاق است، زیارت آرامگاه آنان است.
قال علی بن موسی الرضاعلیهماالسلام:«اللهم انک تعلم انى مکره مضطر فلا تؤاخذنى کما لم تؤاخذ عبدک‏ و نبیک یوسف حین وقع الى ولایه مصر.»(۳) بار خدایا تو مى‏دانى که من بر پذیرفتن ولایتعهدى مامون مجبور و ناچارم پس مرا مؤاخذه مکن همان گونه که بنده و پیامبرت یوسف‏ را به هنگام پذیرفتن حکومت مصر مؤاخذه نکردى.
قال علی بن موسی الرضاعلیهماالسلام:«من زارنى على بعد دارى و مزارى اتیته یوم القیامه فى ثلاثه ‏مواطن حتى اخلصه من اهوالها اذا تطایرت الکتب یمینا و شمالا وعند الصراط و عند المیزان.»(۴) کسى که با دورى راه مزار مرا را زیارت کند، روز قیامت در سه جا [براى کمک نمودن] نزد او خواهم آمد و او را از بیم وگرفتارى آن موقفها رهایى خواهم بخشید: هنگامى که نامه‏ها [ى‏اعمال] به راست و چپ پراکنده شود، کنارصراط وهنگام‏ سنجش اعمال.

قال علی بن موسی الرضاعلیهماالسلام:«من زارنى و هو یعرف ما اوجب الله تعالى من حقى و طاعتى فانا و آبائى شفعائه یوم القیامه و من کنا شفعائه نجى.»(۵) هر که مرا زیارت کند در حالى که حق و طاعت مرا که خدا بر او واجب کرده بشناسد، من و پدرانم در روز قیامت ‏شفیع او هستیم وهر که ما شفیع وى باشیم نجات یابد.
قال علی بن موسی الرضاعلیهماالسلام:«انى ساقتل بالسم مظلوما فمن زارنى عارفا بحقى... غفرالله ‏ما تقدم من ذنبه و ما تاخر.»(۶) من به زودى مظلومانه با سم به قتل خواهم رسید. پس هرکه با شناخت‏ زیارتم کند خداوند گناهان گذشته و آینده او را ببخشاید.
قال علی بن موسی الرضاعلیهماالسلام:«... و هذه البقعه روضه من ریاض الجنه و مختلف الملائکه لا یزال ‏فوج ینزل من السماء و فوج یصعد الى ان ینفخ فى الصور.»(۷) این بارگاه بوستانى از بوستان‏هاى بهشت است، و محل آمد و شد فرشتگان آسمان، و همواره گروهى از ملائکه فرود مى‏آیند و گروهى ‏بالا مى‏روند تا وقتى که در صور دمیده شود.
قال علی بن موسی الرضاعلیهماالسلام:«و قد اکرهت و اضطررت کما اضطر یوسف و دانیال علیهما السلام اذ قبل کل واحد منهما الولایه من طاغیه زمانه، اللهم لاعهد الاعهدک ولا ولایه الا من قبلک فوفقنى لاقامه دینک و احیاء سنه ‏نبیک... .»(۸) من [به این کار] واداشته شدم و ناچار گشتم، چنان که یوسف ودانیال علیهماالسلام مجبور شدند چه هر یک از آن دو، ولایت را از خودکامه زمان خویش پذیرفتند، خدایا پیمانى نیست مگر پیمان ‏تو و ولایتى نیست مگر از سوى تو، پس مرا در برپا داشتن دینت وزنده کردن سنت پیامبرت توفیق رسان.
قال علی بن موسی الرضاعلیهماالسلام:«قد نهانى الله عز و جل ان القى بیدى الى التهلکه فان کان الامرعلى هذا... اقبل ذلک على انى لا اولى احدا ولا اعزل احدا ولا انقض رسما ولا سنه.»(۹)
خداوند مرا بازداشته از این که خویش را با دست‏ خود به نابودى‏ افکنم، پس اگر قرار چنین است آن را مى‏پذیرم به شرط آن که نه ‏کسى را به کار گمارم و نه کسى را از کار کنار گذارم و نه رسم ‏و سنتى را نقض کنم.
__________________________________
۱) عیون اخبارالرضا، ج‏۲، ص‏۲۵۷.
۲) بحارالانوار، ج‏۱۰۰، ص‏۱۱۶.
۳) بحارالانوار، ج‏۴۹، ص‏۱۳۰.
۴) وسائل الشیعه، ج‏۱۰، ص‏۴۳۳.
۵) همان، ج‏۵، ص‏۴۳۶.
۶) همان، ج‏۱۰، ص‏۴۳۸.
۷) بحارالانوار، ج‏۱۰۲، ص‏۴۴.
۸) عیون اخبار الرضا، ج‏۱، ص‏۱۹.
۹) علل الشرایع، ج‏۱، ص‏۲۲۶.